[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
انجمن علمی پرستاری ایران::
مشاوران تحقیق کیفی::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
آخرین مطالب بخش
:: تماس با ما
:: نحوه ثبت نام
:: راهنمای نگارش
:: درباره نشریه
:: مجله پژوهش پرستاری
نمایه پرستاری
AWT IMAGE
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
روان پرستاری
AWT IMAGE
سامانه جامع رسانه ها
:: جلد 18، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1402 ) ::
جلد 18 شماره 6 صفحات 23-11 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و تمرین بدنی(یوگا) بر تجربه شرم و خودکارآمدی در زنان مبتلا به پرخوری
مریم ساروقی ، کورش گودرزی* ، مهدی روزبهانی ، زهرا تنها
گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران ، k.goodarzy@gmail.com
چکیده:   (559 مشاهده)
مقدمه: پرخوری به عنوان یک معضل بهداشتی شایع در جهان، با عوارض و پیامدهای منفی متعددی در حوزه سلامت همراه است. لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و تمرین بدنی(یوگا) بر تجربه شرم و خودکارآمدی در زنان مبتلا به پرخوری بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به اختلال پرخوری شهر تهران در سال 1401-1400 بودند. در مرحله اول تعداد 60 نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه آزمایش(هر گروه 20 نفر) و یک گروه کنترل(20 نفر) جایگزین شدند. سپس زنان گروه‌­های آزمایش تحت درمان هیجان و تمرین بدنی قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‏ای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماند. از مقیاس شدت پرخوری گومالی، مقیاس شرم درونی کوک، مقیاس شرم بیرونی گاس و پرسشنامه خودکارآمدی سبک زندگی مؤثر بر وزن کلارک به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل داده­ها از طریق نرم‏افزار SPSS نسخه 24 با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر انجام شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد هر دو مداخله مذکور تاثیر معناداری بر بهبود تجربه شرم درونی داشته است(05/0>P). اما مداخلات درمانی بر بهبود تجربه شرم بیرونی و خودکارآمدی معنادار نبود. افزون بر این نتایج آزمون تعقیبی بن فرونی نشان داد که درمان هیجان­ مدار تاثیر بیشتری بر تجربه شرم درونی داشته است(05/0>P).
نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که درمان هیجان‌محور در بهبود تجربه شرم درونی زنان مبتلا به پرخوری مؤثر است و این نتایج در پیگیری نیز حفظ شده بودند. بنابراین پیشنهاد می‌شود که در درمان اختلال پرخوری رویکردهای درمانی که بر تنظیم هیجان تأکید می‌کنند، می‌توانند مؤثر واقع شوند و نتایج پایدار بمانند.
واژه‌های کلیدی: درمان هیجان مدار، تمرین بدنی(یوگا)، تجربه شرم درونی، تجربه شرم بیرونی، خودکارآمدی، پرخوری.
متن کامل [PDF 343 kb]   (157 دریافت)    
نوع مطالعه: بهداشت و تغذیه | موضوع مقاله: علوم رفتاری و روانی(روانشناسی، مددکاری و...)
دریافت: 1402/5/20 | پذیرش: 1402/10/19 | انتشار: 1402/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sarooghi M, Goodarzi K, Roozbahani M, Tanha Z. Comparison the effectiveness of emotion-focused therapy and physical exercise (yoga) on experience of shame and self-efficacy in women with binge eating. IJNR 2024; 18 (6) :11-23
URL: http://ijnr.ir/article-1-2814-fa.html

ساروقی مریم، گودرزی کورش، روزبهانی مهدی، تنها زهرا. مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و تمرین بدنی(یوگا) بر تجربه شرم و خودکارآمدی در زنان مبتلا به پرخوری. نشریه پژوهش پرستاری ایران. 1402; 18 (6) :11-23

URL: http://ijnr.ir/article-1-2814-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 18، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1402 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 43 queries by YEKTAWEB 4645